We slapen uit! Tenminste... soort van. We zitten pas na 9 uur aan het ontbijt. Er is ook hier weer voldoende. Niet, zoals in Nederland, met zalm en luxe broodjes en eieren/omelet op bestelling, maar voor Franse begrippen, helemaal prima. Er zijn croissantjes/chocoladebroodjes, stokbrood, brioche en warm gebakken brood wat we zelf mogen snijden. Er zijn verschillende soorten vleeswaar, kaas en jam. Er staat een eierkoker om zelf je eitje te koken, Er is koffie/thee en sapjes, melk en granola, yoghurt en fruit. Meer dan voldoende dus.

Na het ontbijt lopen we in een dik half uur naar het trainstationnetje van Montenvers - Mer de Glace. Paragliders!

Le Mont Blanc

Het stationnetje

We kopen een kaartje en wachten op het tandwieltreintje wat ons in een kleine 20 minuten naar boven brengt.

Zoveel moois onderweg...

Het treintje klimt en draait om de berg heen naar boven.

En dan staan we op 1913m hoogte met uitzicht op de gletsjer Mer de Glace

Het Mer de Glace, Frans voor de Zee van ijs, is een gletsjer aan de noordzijde van de Mont Blanc. De gletsjer met een totale lengte van 12 km is onder de firnlijn (een grofkorrelige substantie bestaande uit sneeuw en ijs, die ontstaat door het beurtelings ontdooien en bevriezen van de bovenste sneeuwlaag) 7 km lang en tot 420 m diep en beweegt over de gehele gletsjer gemeten gemiddeld 95 m per jaar. De gletsjer is gelegen in een gebied van 32 km². Het is de nationale gletsjer van Frankrijk, na de Aletschgletscher in Zwitserland de langste gletsjer in de Alpen. Het Mer de Glace is samengesteld uit drie gletsjers, die ieder een eigen firnveld bezitten: Taléfre, Lexchaux en Géant.

Het uitzicht hier is écht belachelijk mooi!

En , omdat het zo mooi is, mag een selfie niet ontbreken natuurlijk

We drinken boven nog een bakkie koffie en gaan dan weer met de tandradbaan naar beneden

Beneden maken we nog een foto van de 1e trein/locomotief die ooit naar boven ging in 1906 (daarvoor werden de toeristen met ezels naar boven gebracht) en drinken nog wat op een terrasje voor we aan de wandeling terug naar het hotel beginnen.

We eten weer op het terras van het hotel. Niet dat de kaart nu zo bijzonder is of dat het haut cuisine smaakt, maar Chamonix is een half uur lopen en daar hebben we dus geen zin meer in. Benny heeft een burger met 2 bolletjes café Arabica ijs na en Anja wil graag een salade.Ze hebben alleen een kleine sidesalad en op de vraag of die ietsjes groter kan is het antwoord; No. Okayy, dan een kleine salade. Ze durft niet 2 salades te bestellen, omdat je nooit weer wat er in zit. Haha, niets dus. Het blijkt slechts een schaaltje met eikenbladsla, een beetje dressing en platte peterselie.Het toetje, shortbread met een crème van blauwe bessen, verse blauwe bessen en een couli van rood fruit, maakt alles goed. Onbegrijpelijk dat er op de kaart van een chef kok die zulke toetjes maak, slechts gerechten staan als een burger, Hot Dog en een plateau met vleeswaren/kaas...