Om 7 uur worden we wakker door het geschreeuw van de zeemeeuwen. De balkondeuren hebben de hele nacht open gestaan en met het geluid van de oceaan op de achtergrond stroomt de frisse zeelucht naar binnen. Hoe heerlijk is dit.

Om precies half 9 wordt er zachtje op de deur geklopt en staat de aardige Chinese dame voor de deur met ons ontbijt. Koffie, Jus, stokbrood, croissantjes, chocoladebroodjes, yoghurt, cereals en een mandje vol met boter, smeerkaas en zoetwaren. Meer dan genoeg voor ons samen. We krijgen het niet eens allemaal op.

Na het ontbijt gaat Anja eerst het parkeerticket verversen. Je mag officieel maar 5u blijven staan, maar niemand weet uiteraard dat je gewoon bijbetaald hebt. De Chinese dame van het hotel zegt dat we helemaal niet hoeven te betalen. De gendarmerie is veel te druk om dat te controleren, maar we doen het toch maar wel. We hebben gisteren al een paar x een sleepwagen zien rijden en we betalen liever €30,- voor het parkeren dan dat we vanmiddag terugkomen en de auto is weggesleept. Meteen voor Wouter, dit is de oubollige trap. Links is van 2 naar 3 omhoog en rechts van 2 naar 1 naar beneden.

We nemen foto/film apparatuur mee en gaan dan op weg naar de boulevard.

Het plan is om bij La Porte d'Aval naar boven te gaan om daar van het uitzicht te genieten.

Het pad start met een trap, incl leuning, verandert dan in een trap zonder leuning om over te gaan in een behoorlijk stijl omhoog lopend aangestampt grind pad. Een stevige wandeling, goed voor de kuiten, maar het is het meer dan waard. Het uitzicht boven is prachtig! Oh, vanmiddag zullen we op de klif aan de andere kant staan, maar dat wisten we odm nog niet...

We lopen nog en stukje verder naar boven via een graspad...

...om vervolgens via een ander graspad, het aangestampte grindpad en de twee trappen weer terug naar beneden te gaan.

Terug op de boulevard is het tijd voor koffie op een terrasje en een plaspauze in het hotel, waarna we meteen weer op pad gaan. Étretat ziet er een beetje uit als was het een decor van tekenfilm zoals Belle en het Beest en we willen wat van de leuke geveltjes fotograferen/filmen. Als we door de straatjes slenteren komen we op het pleintje van het gemeentehuis...

...en hier stopt weer een toeristentreintje. We zijn gek op dit soort dingen en we doen dit al sinds we in 1992 aan de Middenlandse zee kust kampeerden met Brendon en Mitchell. "TingTing"...hahaha.We moeten gewoon mee.

Nu denken we dat dat ding een rondje maakt door het dorp, maar niets is minder waar. Hij blaast meteen het dorp uit en hobbelt in één ruk naar boven naar La Falaise d'Amont. de klif die we vanmorgen gefotografeerd hebben. Ons hotel ligt precies tussen deze twee fotospots in. Waren we van plan het rondje gewoon uit te zitten, nu stappen we dus toch maar uit om van het uitzicht te genieten.

De klif waar we vanmorgen op stonden met de boulevard en het kiezelstrand van Étretat. Ergens in de midden ligt ons hotel.

We nemen na 3 kwartier de trein weer naar beneden om nu dan toch wat geveltjes vast te leggen.

Benny koopt nog een nieuwe flat cap en dan is het wel weer tijd voor een terrasje, waarbij 'een' terrasje gewoon steeds hetzelfde terras is.. Na de koffie regelen we nog 1x een parkeerticket die (omdat parkeren na 19.00u gratis is) geldig is tot we morgenochtend wanneer we op weg gaan naar de volgende stop. De rest van de middag blijven we op ons balkonnetje en werken we alvast de website een beetje bij, dat scheelt weer voor vanavond.

Even voor 18.00u gaan we op zoek naar een restaurantje om wat te eten. We hebben er vanmiddag een paar gezien met een goed menu, dus daar gaan we er 1 van uitzoeken. We lopen langs alle drie en besluiten bij de laatste te gaan eten. De menukaart wordt meteen gebracht, maar als we wat uitgezocht hebben en de ober de bestelling op komt nemen kunnen we alleen drankjes bestellen. De keuken is gesloten. Huh? Hoe dan? Het is etenstijd, toch? Het zal wel. We verkassen. Op naar één van de andere twee die er nog over zijn. Helaas pindakaas. De keuken is gesloten en ook bij nummer 3 is niets te eten te krijgen. We kunnen over een half uur terugkomen, dan gaat de keuken open. We bedanken vriendelijk. We hebben nu hongerrrr! Langs de boulevard is een terras vol met etende mensen en daar schuiven we aan. We hadden het niet beter kunnen treffen. Benny heeft Steak haché en Anja Moules Mariniere.De mosselen zijn hier een stuk kleiner dan bij ons, maar echt overheerlijk!

We sluiten af met ijs.

Morgen verkassen we naar Saint Malo.

Dit is wat we zien door de open balkondeuren vanuit ons bed. Slaap lekker straks. xxoo